Ez már tényleg a hazafelé vezető út napja. Az esőfelhők továbbra is felettünk tornyosulnak. Péterrel elköszöntünk egymástól a reggeli után, mivel más felé lakunk, más felé terveztük a hazautunkat. Én miután összepakoltam és felcuccoltam a motorra, úgy döntöttem veszek egy szlovén autópálya matricát, és azt a részt gyorsan magam mögött hagyom. Azért ez nem lett teljesen így, hiszen nézelődni is akartam. Először elmentem megnézni a Vintgar szorost, ami bár nagyon hangulatos volt, nem sétáltam végig, majd a kötelező Bledi tavat. Innen már tényleg csak a szögelés várt rám a határig. Ahogy jöttem keletre, a felhők is fogytak, mire beértem az országba tudtam, hogy ezen a napon is sikerült az esőt elkerülnöm. A határnál lejöttem az autópályáról, majd Pécs felé mentem főutakon, és meglátogattam szüleimet, mielőtt a túra utolsó utáni napján visszamentem Budapestre.
Egy fárasztó, nehéz, de kanyarokban, élményekben, szép helyekben gazdag túrán vagyok túl. Mindenkinek ajánlom, hogy egyszer járja be a dolomitokat, én biztosan visszamegyek még.