Eljött a pünkösdi hosszú hétvége, és a jóidő. Elterveztem, hogy hasznosan töltöm a hosszúhétvége adta lehetőséget, és szervezek egy rövid túrát. A választásom Szlovákiára, és a magas Tátrára esett. Az alap útvonalat a Vaslovasoktól vettem kölcsön, de azért saját szájíz szerint picit változtattam rajta.
Első nap
Reggel 9 körül indultam Budapestről, de ahogy már sokszor írtam, autópálya nélkül. Ipolyságnál léptem át a határt, és rövid motorozás után elég hamar a szlovákiai dombok közötti völgyben találtam magam. Az időjárás kedvező volt, és hirtelen a egy patak völgyében találtam magam. Az utak minősége jók voltak, alsóbb rendű utakon mentem, egészen az első hosszabb pihenőmig, Selmecbányáig. A kanyarok nem voltak nagyok, de élvezetesek. Itt körülnéztem picit a városban, megebédeltem, és ittam egy kávét, és indultam tovább. Továbbra is alsóbbrendű utakon kanyarogtam, egészen Bajmóc váráig. Leparkoltam egy szállodánál, ahol megengedték, hogy lepakoljam minden cuccomat, és elsétáltam a várhoz. Ennek a várnak a belsejére is szerettem volna időt szánni, de rossz időpontban érkeztem, az előző angol vezetésű turnusról lecsúsztam, így 2 órát kellett (volna) várnom a következőre. Körülnéztem a vár körüli bazárban, és gyereknapi forgatagban, és kellemesen elfogyasztottam a napsütésben egy alkoholmentes sört. Nem akartam tovább várni, így bementem egy szlovák nyelvű körbevezetésre. Bár a magyarázatból semmit nem értettem, de azért a vár így is nagyon szép volt. Innen végcélul a Vaslovasok által is javasolt Rózsahegyet vettem célnak, és bevetettem magam az alacsony Tátra hegyei és völgyei, lélegzetelállító tájai közé. Este 6 után értem a szállásomra, ahol miután egy közeli étteremben kellemesen megvacsoráztam, kellemes fáradtsággal megpihentem.